de consumpties. Op 'n pintje wordt niet gekeken. De Tafel heeft geen maat. Als er maar gelachen wordt. Bij voorkeur niet om elkaar. David wisselt een pintje nog wel eens af met een jeneverke. Een beetje variatie houdt de tong scherp en de keel soepel. Eenmaal binnen beent David naar de slaapkamer boven. Susan komt hem achterna. David kleedt zich uit. Susan schopt haar pumps uit en wil haar blouse los knopen. David weerstaat wederom de verleiding. nee, nee, Susan. Niet nu. Ik ga werken. Jeetje, wat zie je er weer uitdagend uit. Ik kan niet anders. Ik doe nog een paar uurtjes. Het is zondag. Een mooie dag voor mijn quotum. Kan ik nog wat eten voor ik wegga?" Susan zet zich op de rand van haar bed. Aangeslagen. Maar de afspraak luidt: niet klagen. Anders wordt het een huwelijk en dat willen we niet. Terwijl ze haar blouse weer dicht knoopt, probeert zij met haar verwrongen tenen de pumps binnen bereik te krijgen van haar voeten. Glipt er één voor één in, controleert de naad van haar nylonkousen en staat op: in de auto dacht je er nog anders over. Zoveel aandacht had je niet voor het verkeer. Het is zondagavond jongen. Dat doen we toch altijd? Eerst naar de kroeg, dan samen spelen. En dan kom jij met werken op de proppen." Brengt haar kapsel in orde. "Ik heb nog stamppot peen uien over van gisteren. Wil je er een rookworst bij?" David kan inderdaad niet anders. Het is eind van de maand en er staan nog enkele posten open op zijn prestatiestaat. Hij haalt zijn parka uit de kledingkast. Menig politieman foetert op zijn nieuwe uitrusting. Voor de één deugt de baseballpet niet, voor de ander de kleur van het overhemd. Sommigen verkiezen liever 'kissies' onder de nieuwe broek. Maar de meeste op schudding veroorzaakt de nieuwe buitenjas. De Parka. Een half lange sportieve overjas. Waarom de leren jekker niet meer vol doet weet niemand. David heeft er nog twee in de kast hangen. Eén geheel ontdaan van alle insignes. Deze gebruikt hij nog voor strandwandelingen of klusjes rond het huis. Voor David maakt het weinig meer uit wat hij draagt. Al is hij het eens met

Tijdschriftenbank Zeeland

Ballustrada | 2006 | | pagina 10