'verlichtingdefecten', 'handsfreetjes' en natuurlijk 'drank rijders'. Wat moesten we zonder Drankrijders. Drie 'kleintjes' nog, maar één 'rijbewijsontzegging met opsluiting'. Dat is een 'dikkerd'. Vier keer meer dan toegestaan. Dat gaat niet lukken voor twaalf uur. Ik zou maar niet meer op me rekenen van avond. Zou mooi zijn als we er in die auto een vuurwapen bij vonden. Dan ben ik klaar voor vannacht. Of doorrijden na ongeval met een slok op. Maar ja, dan moet je wel een beetje mazzel hebben. Tegenwoordig wordt er wel meer verlinkt. Burgers bellen politie liever dan vroeger. Noem het sociale controle." "Met de Kerst maak je toch meer kans, schat. Blijf vanavond lekker binnen en ga werken als mijn ouders komen eten. Dan ben je met een uurtje klaar. Nu moet je de halve nacht pezen om zo'n loser te vinden. Waar ga je staan? Moet je Aimé niet bellen of hij kan?" "Aimé kan altijd. Aimé weet ook altijd waar we moeten staan. Die kent de bruiloften uit zijn hoofd. Weet welke voetbal vereniging haar jubileum viert en waar de Lamaketta's spelen. Dat is altijd prijs. Dat bandje heeft ons al menig bonnetje opgeleverd. Dat mensen dat niet inzien. Waar gezopen wordt controleren wij. Zo simpel zit het leven in elkaar. Lieverd, ik ga." "Doe je voorzichtig! Hier, neem wat Lacrisalletjes mee. Of drinkt Aimé ook alweer?" "Aimé, niet drinken? Oké, een tijdje niet in uniform. Ik zie hem liever drinken dan dattie aan de poeder zit. Hij is minder opgefokt. Tegenwoordig spreken we af met de Belgische collega's voor een pitstop in Wachtebrug. Doet hem goed. Ons vaste stekkie. Dan hoef je niet via de radio af te spreken." "Krabtie nog zo aan zijn ballen?" (lacht uitbundig) "Dat is gezonde spanning, Suus. En hij heeft natuurlijk niet zo'n fantastisch wijf als ik. Daar zal je hem hebben!" David trekt zijn parka aan en snoert de koppel met holster rond zijn bierbuikje. Leegt zijn glas wijn en streelt bij de voordeur Susan over haar geprononceerde bibs, die veert en siddert van opwinding onder haar leren rok. Pumps krassen op de kera mische tegels. Susans bekken stuurt haar hele lichaam aan. De afwas laat zij staan die avond.

Tijdschriftenbank Zeeland

Ballustrada | 2006 | | pagina 12