na vertrokken ze naar Midden-Amerika, waar hij een boot kocht die hij zodanig uitrustte dat zij zeewaardig was. Toen de boot helemaal klaar was wilde hij haar, even voor het avondeten, met veel plezier in de baai uitproberen. Van die proefvaart keerde hij nooit terug. Mina, die zwanger was, zag vanaf het strand de boot langzaam achter de horizon verdwijnen, voor altijd uit zicht Was Cravan gewoon moe? Niet geslaagd als schrijver, want heel weinig gepubliceerd? Niet geslaagd als bokser, want van veel kanten belachelijk gemaakt? Gevlucht voor de verantwoorde lijkheid van het vaderschap, zoals z'n vader later veronder stelde? Of was het gewoon typisch Cravan, die onlangs op de gigantische Dada-tentoonstelling in het Centre Beaubourg nog gepresenteerd werd als de voorloper van die kunststroming? Met in gedachten de doodsverachting die Mina beschreef, ver onderstel ik liever een performance. Een performance die uit de hand liep. Of een geslaagde performance, waarbij hij ver dween en besloot anoniem onder een nog niet eerder gebruikt pseudoniem verder te leven ergens op een eiland voor een Amerikaanse kust. Een groet aan het Atlantisch Licht? Op de gifgroene Mystical Rose van Willy Blake wachtten we urenlang op de komst van de Prince Michael Neale. Toen Great Saltee Island te koop kwam had Michael zich geen moment bedacht, zichzelf uitgeroepen tot Prince Neale of the Saltees en op het hoogste punt van het eiland een natuurstenen troon laten verrijzen. Hij zou die dag naar zijn eigen onbewoonde eiland gaan om die status voor korte tijd te wijzigen en wij pro beerden te profiteren van zijn plannen om ook een bezoek te brengen aan het eiland, zijn eiland. "Heilige Moeder van God nog aan toe, Willy, wat moeten die mensen in de Rose?" Slechts met de geruststelling dat we maar een uurtje op het eiland zouden blijven en hem daarna dus in zijn begeerde eenzaamheid zouden achterlaten, had Willy een stevige uitbrander aan zijn adres weten te voorkomen. Op het eiland aangekomen zette de prins zich op de troon en overzag zijn Great Saltee, een brok natuur waar het voor ons na een blik op de broedende jan van genten lastig wandelen bleek in de wirwar van varens en braamstruiken.

Tijdschriftenbank Zeeland

Ballustrada | 2006 | | pagina 42