Misschien dat urban fantasy daardoor ook is vergeleken met
magisch realisme - maar daarvan onderscheidt het zich door
dat de vreemde realiteit in de loop van het verhaal fysiek
gelijkwaardig wordt aan onze bekende werkelijkheid.
Sommige historici vinden wortels van de urban fantasy bij
Eugène Sue (Parijs), Dickens (Londen) en zelfs Shakespeare.
Maar dat is academisch. Als begin van de moderne urban
fantasy wordt vaak War for the oaks van Emma Buil genoemd.
Andere auteurs zijn Holly Lisle en Terri Windling. Het is vooral
een Amerikaans verschijnsel, dat in het Nederlandse taalgebied
nauwelijks wordt gepubliceerd. Tot voor kort alleen Gaiman, die
behalve met Niemandsland (1996) aandacht trok met American
Gods (2001). Maar die boeken zijn niet in een vakje geduwd en
hebben niet geleid tot een grotere bekendheid van het genre.
In het oorspronkelijk Nederlandstalige komt urban fantasy nau
welijks voor. Het debuut van Edith Eri Louw Ravens imperium,
2005) heeft een stad als decor, maar de toon is die van de
epische fantasy. In het werk van Eekhaut vormen steden de
decors, maar het is eerder filosofische dan urban fantasy.
Nu is er Onderwereld/bovenwereld van Charles de Lint, 'de koning
van de urban fantasy'.
Het eerste boek van de in Nederland geboren Canadese auteur
De Lint, een bundel Keltische verhalen, werd in 1983 als De
grijze roos vertaald. In 1984 werd De Lint ervoor bekroond als
beste nieuwe fantasyauteur. Een groot aantal boeken volgde,
waarin hij steeds meer zijn Keltische interesse combineerde
met zijn eigen leven, maar op een enkel verhaal na, werd er
verder niets meer in het Nederlands vertaald.
Achttien van zijn boeken spelen zich af in de stad Newford, een
fictieve maar zeer realistische stad die De Lint baseerde op zijn
woonplaats Ottawa, uitgebreid met aspecten van metropolen
als Londen en New York. De Lint zei daar over: "I don't really
like to write about a place I haven't physically been to myself".
Ook Onderwereld/bovenwereld speelt zich af in Newford.
De vertaling van de titel past in de traditie van de urban fantasy,
maar doet geen recht aan de Engelse titel, Spirits in the Wires. In
het voorwoord en in de roman zelf wordt 'Geesten op het web'
