Wat maakt een landschap dat achter ons bestaat?
We zetten onze auto aan de kant en staren
in een onvermoede stilte
of het ook hier kan zijn, of ook hier
is gebleven wat we niet eerder zagen.
Schaduwen worden op hun plaats teruggelegd.
Tijm groeit tegen de hellingen
zand groeit tegen de wind.
Tegen de sneeuw die we achterlieten
groeien vuur en sigaretten, gedachten
waarvan wij willen dat ze klaar liggen
als wij in het dichtstbijzijnde dorp arriveren.
leder van ons bedoelde misschien iets anders.
Zo hoor ik iemand zeggen: achter je
of een ander die het landschap uitlegt
op de motorkap van zijn auto, in zijn schaduw
in de vorm van die dorre boom
langs de kant van de weg.
(niet eerder gepubliceerd)
