We hakten hout in een jong land, kerfden koppen in de rotsen, speelden de bloedblues onder een moerasmaan smolten een continent. En God zegende ons. Hier werd naar oorlog geboord, vloog de kraai over platgebrand land met zijn eigen rantsoenen Hier brak betovergroot achter huifkar, wierpen we wallen van paarden op en wachtten op het wit van hun ogen. Hier ontloken we jong in een blokhut van plastic, bevrijdden een slaaf en God zegende ons. Maar Richmond viel, de cavalerie kwam te laat In de winter van '65, de klokken luidden en in heel het Zuiden zag men dorpen branden. God zegende ons. We zongen naaa na na na na naaa nana nana nana nana na in dit land te groot voor God's handen (Geïnspireerd door 'The night they drove old Dixie down' van The Band, byJ.R. Robertson. Album: The Band, 1970 Canaan Music, Inc.) (niet eerder gepubliceerd)

Tijdschriftenbank Zeeland

Ballustrada | 2007 | | pagina 85