De trippelpasjes van de zondag op het vroegste uur Mijn vader in zijn no-iron overhemd Mijn broers naakt zonder hun luidruchtigheid Ikzelf leunend tegen de achterdeurstijl van de (Mijn moeder - veilig in haar slaapkamer dromend over haar jongens - weet niet hoe de bouten van de Grote Stilte worden aangedraaid) Wij waaieren al wachtend uit laten het wachten niet in de steek hoofd in de nek, ieder geluid tijdens het wachten wachten wachten verwelkomend als een lekkernij (schrapende schoenzolen) Hoe iets van die verwachting zich in alle zondagen erna nestelde: de mogelijkheid van een substantieloze verlossing op hangplek De Hemel (niet eerder gepubliceerd)

Tijdschriftenbank Zeeland

Ballustrada | 2007 | | pagina 93