Ik heb je haar over je oren gekamd. Het is snel gegroeid de af
gelopen weken, waarschijnlijk omdat je lichaam weinig anders
te doen heeft. Ik kijk nog steeds heel graag naar jou, maar wil
je oren even niet meer zien. Ik blijf ze maar vergelijken, met
die van mezelf, met die van de receptionistes in de hal, met
de klepels van mevrouw Schaap. Met al mijn tekeningen. Jouw
lelletjes zijn vrijhangend, klein tot middelmatig. Dat lieg ik, ze
zijn klein. Maar je mag nu nog niet doodgaan.
We hadden ons door de stad gehaast. Ik beladen met kunst
boeken, jij met een nieuwe spijkerbroek. We zouden de trein
precies halen en rond een uur of zeven thuis zijn. Jij wilde nog
even naar de overkant van de straat om een zak oliebollen te
halen. Als avondeten voor in de trein. Ik bleef wachten in de
warme stationshal en keek van achter de deuren naar jou. Je
maakte een praatje met de verkoper, gebaarde met je handen.
Ik hoopte dat je zou opschieten, we moesten nog helemaal
naar het achterste perron. Met de witte zak in je hand sprintte
je terug naar mij. Je hebt de zwarte Volvo nooit gezien. Acute
coma door ernstig hoofdletsel, dat concludeerde de dokter toen
je niet meer wakker wilde worden op de behandeltafel van de
eerste hulp. Er zat wat poedersuiker op je trui.
Mijn schetsboek is vol. Je ziet eruit als een musketier, met je
halflange haar. Er was eens een idioot in een auto, ik hoop dat
we dat verhaal ooit aan onze kinderen kunnen vertellen. Dat
ze dan ademloos luisteren naar het verhaal over papa in een
diepe slaap. En meteen de wijze les leren om altijd naar links en
naar rechts te kijken bij het oversteken. Als de kinderen op bed
liggen knuffelen we wat. Ik trek plagerig aan je linker oorlel.
Die middelmatig van lengte is, niet groot maar ook niet klein.
Nog wel goed voor een jaartje of twintig. Minstens.
Oude mannetjes zijn af en toe de uitzondering op de regel.
Dat is één van mijn eindconclusies. Bij de confrontatie met
bejaarde kortlelligen heb ik mijn schroom overwonnen en
gewoon gevraagd wat ze vroeger hebben gedaan. Een heel stel
diende in het leger. En een paar hebben een ernstig ongeluk
gehad. Het kan dus wel. Extra tijd, de dood in verwarring
gebracht.
