kraan. Tegen de tijd dat ik de brandkraan bereikt had waren
mijn bakkebaarden behoorlijk geplet. Met veel moeite kneedde
ik er weer iets van een vorm in.
"Huisdieren te koop!" kondigde ik vervolgens aan. Ik nam
hierbij een houding aan die een aura van relaxt vertrouwen
uitstraalde. Maar niemand schonk aandacht aan me. "Koopjes
gegarandeerd!" riep ik toen.
Lichamen bevroren als op inslag, oren spitsten zich, irissen
openden zich... Gesnater van capedragers naderde me van alle
kanten. En de capedragers begonnen op mijn bakkebaarden te
bieden. "Vijf euries!" spoog er een. Een ander riep: "Ik bied u
een zwijntje, een koe en twee blanke negers voor allebei!"
Omdat ik niet bepaald een fan was van het ruilhandelsysteem,
trok ik alleen goedkeurende kikkerbekjes naar de capedragers
die me echt geld boden. Aan het einde van de dag had ik mijn
beide bakkebaarden laten gaan voor 40 euries per stuk. De
koper wilde me een tegoedbon geven maar ik verlangde uit
sluitend harde cash. Hierop gaf de capedrager me 100 euries en
zei me dat ik het wisselgeld kon houden.
Er was geen einde aan mijn levensvreugde. Een brede perma-
grijns overweldigde mijn gezicht terwijl ik een kroeg binnen
racete. Ik spendeerde 90 euries aan te hoog geprijsde martini's
en whisky's. Wat ik over had, gaf ik uit aan een hotdog, een
augurk en een oelalahtijdschrift uit een kiosk.
Een dakloze man hief een wenkbrauw op toen ik over zijn kar
tonnen slaapdoos struikelde en erin overgaf. Ik excuseerde me
en gaf hem een tegoedbon voor het schoonmaken. Daarna
ging ik terug naar huis, tuimelde mijn bed in, sliep, droomde,
werd wakker, gruwde van mijn kater, slikte een handvol aspe-
rines in, lebberde een oliedrum vol leidingwater naar binnen,
ging weer slapen, droomde, werd wakker, staarde naar het
plafond, knipperde met mijn ogen, stapte mijn bed uit, nam
een douche, bleekte mijn tanden, zat op het toilet, at een hard
gekookt eitje, las een verlepte krant...
Ik zei geen 'Adios' tegen mijn wenkbrauwen en snor voordat ik
ze eraf schoor. Dit keer hoefde ik niet eens potentiële kopers te
lokken met koopjesgaranties. Op het moment dat ik voet op
straat zette met drie stukken gezichtshaar achter me aan
gesleept, werd ik van alle kanten door herfstbladerige capes be
sprongen. Terwijl ik kibbelde en twistte en snedige opmerking
