keek ik op mijn horloge, want voor geen geld wilde ik mijn
geplande middagslaapje missen.
"We weten wie je bent en we willen ons bezit terug," trompet
terde de leider van de meute. Hij had een vet kaal hoofd dat
hiermee goed in balans was met de rest van zijn gezicht. Daar
bij droeg hij een negentiende-eeuws Murdstonepak met een
geplooid wit t-shirt, lange chocoladeflappen en kniehoge rij
laarzen. Zijn toon was zowel assertief als schuchter. Hij wacht
te totdat ik iets ging zeggen. Ik keek weer op mijn horloge. Zelf
verzekerd schreeuwde de kale meuteleider: "Ik zei dat we ze
terug wilden! Geef ze ons terug, mijnheer! Die aanhangsels
behoren ons toe!"
De haarstukjes begonnen te grommen. Een handvol geitensik
jes blafte. Ze waren verwijderd van de gezichten waarmee ze
eens verbonden waren en toch werden ze nog steeds door hun
voormalige meesters als losse lichaamsdelen behandeld. Het
was alsof ze door hen meer gezien werden als delen van hun
gezichten dan als capabele, individuele entiteiten. Daarbij was
het duidelijk dat ze langdurig mishandeld waren. Slechts enkele
haarstukken waren goed verzorgd. Een stel bakkebaarden had
roos of luis, veel van de snorren hadden resten van vegeta
rische soep verborgen in hun borstelige dieptes en een stel
baarden deed dienst als vogelnestjes... Zij waren niet echt blij.
En zij waren duidelijk niet willens zonder tegenstribbelen mee
naar huis te gaan. Als troetelvacht en handelswaar hadden zij
tenminste een kans zichzelf te manifesteren als authentieke
identiteiten.
De meute kon zien dat de haarstukjes niets meer met hun eige
naren te maken wilden hebben. Maar ze vonden dat ze nog
steeds recht hadden op de plukjes. "Houd ze in de hand," ge
bood de leider me. "Zeg ze stil te liggen. Wat van ons is is van
ons. Denk je dat dit grappig is? Onze gezichten zien eruit als
babybilletjes. Wees een heer en geef ons onze eigendommen
terug. Anders voelen we ons genoodzaakt de hele zaak zelf van
u terug te nemen. U mag dan ook verwachten dat we u zullen
geselen en afranselen en publiekelijk zullen onderwerpen aan
smakeloze, seksuele wandaden. Ben ik duidelijk?"
De rest van de meute knikte me bevestigend toe. Zelf had ik in
het verleden zelf kunnen zien wat mensen wier gezichtshaar
was weggenomen andere mensen konden aandoen. Ik had
