echter nog nooit gezien waartoe haarstukken zelf in staat
waren. Ik nam beide partijen goed op en vroeg me af of het
voor mijn eigen bestwil was toe te geven aan de meute kaal-
gezichten of volhardend achter mijn product blijven staan.
Ik besloot volhardend achter mijn product te blijven staan.
"Ik wil geen problemen," zei ik. "Ik ben alleen maar een zaken
man. Ik probeer alleen maar mijn brood te verdienen. Daar kan
niets op tegen zijn. Dus ik stel voor dat u nu weggaat. Ga naar
huis en laat nieuw haar spruiten. Gezien de slechte staat van
onderhoud van de meeste van uw plukjes hier kan ik het niet
eens opbrengen u uw eigen haar tegen inkoopsprijs terug te
verkopen. U heeft mijn antwoord."
Er volgde een obscene stilte.
"Zo zij het," zuchtte de leider. Hij hief een arm boven zijn
hoofd en slaakte een schrille Indiaanse oorlogskreet... De oor
logskreet duurde een dikke drie minuten. Terwijl de kreet ver
streek, stonden de leden van de meute geduldig op hun tanden
te knarsen, hun handen tot bleke vuisten samengeknepen.
Kort na de eerste minuut van de oorlogskreet raakten de om
standers en de stadsidioten verveeld. Als ze gewond waren gin
gen ze naar het ziekenhuis. Als ze niet gewond waren, gingen
ze naar huis of naar het dichtstbijzijnde eetcafé.
Kort na de tweede minuut van de oorlogskreet begon ik me
te vervelen. Ik werd ook bezorgd omdat ik me realizeerde dat
het tijd was voor mijn middagslaapje en er was in geen velden
of wegen een comfortabel bed te zien.
Kort na de derde minuut van de oorlogskreet, begonnen de
haargoederen zich te vervelen.
En ze vielen aan.
Het gebruikelijke macabere gruweltheater ontvouwde zich -
dampende gorigheid gutste tegen het plafond van de hemel en
vormde zo haast een abstract vingerverfschilderij. Lichamen
van kale leden uit de meute werden uiteengerukt alsof ze en
masse in een gigantische vleesmolen geperst werden. Ik was
verrast hoe snel en effectief de haarstukken hun vijand te lijf
gingen.
Toen de slachting voorbij was, kropen de haarstukken terug
in hun vuilniszak waar ze meteen in rangvolgorde in het gelid
sprongen. Tweemeterveertig lange concierges in neonjogging-
pakken klommen uit rioolputten tevoorschijn en begonnen