niet anders, het kon niet anders zijn. Even was geluk compleet, in een nieuwe vw, en de ww de pot op. Yesterday. Uitgezongen en gelaten Rotterdam binnenrijdend wilde hij niet weten of ze uit China kwamen. Het Verre Oosten was ver genoeg. Wel vroeg hij op zijn Engels Wat in Rotterdam? Waar om Rotterdam, helemaal van daar waar nu naar toe in Rotter dam? Het was Zadkine, vertelde het meisje. Ze wilden Zadkine zien. Ze kwamen uit Nagasaki en wilden hem in het echt zien, zijn lucht ruiken. Zadkine? Football? Ossip! Ossip! In de achteruitkijkspiegel hief de blonde zijn armen ten hemel en zag hij de bedoeling: Jan Gat. Op de Cool- singel liet hij ze uitstappen. Verder wist hij het ook niet. "Stay Okay?" vroeg de blonde. "Yes. You too," zei de man. "Stay Okay!" Hij stak zijn duim op, het afscheid, en riep "Yesterday!" Zo'n soort man was hij. Zijn opa had Coen geheten, en nu was het ook zijn naam. Punt uit. Aan het eind van de Coolsingel draaide hij naar rechts, West- blaak, en stalde zijn wagen in de dichtstbijzijnde parkeergarage. Een notitie of ezelsbrug was niet nodig want de straat had toe vallig zijn eigen familienaam, Hartmans. Het was kort wande len naar Jan Gat. De zon was nog niet onder en Coen zag schoonheid: een reus met een gat, in de wanhoop. Zo voelde hij zich ook, en het was verbeeld, las hij, door Ossip Zadkine. Nooit geweten. En verder leek er geen fuk te doen in deze rand stad, tenzij misschien de Cinerama die hij zoeven langsgelopen was, de laatste bioscoop van Rotterdam. Hij liep terug, bestu deerde de vitrinekasten. Hij wilde iets voor zijn eigen leeftijd - geen Potter of 007, als hij al iets wilde. Hij was nog niet zeker of hij het wel wilde: twee uur in een verduisterde zaal, enter tainment, solo, terwijl er buiten, in het echte leven, lifters ston den te liften met wie je Yesterday zou kunnen zingen. Er was een film uit China met de Maas van Shanghai, maar alleen vroeg in de middag, en het was vroeg in de avond. Coen bleef hangen bij de foto van een actrice die hij zich uit intelli gente films van de tv dacht te herinneren. Zwembad? Ze was Frans. De film was Frans, maar ook uit Oostenrijk. Heel even

Tijdschriftenbank Zeeland

Ballustrada | 2007 | | pagina 7