Een oor aan de grond. Onze diepste herinneringen afgevoerd met wagonladingen cokes naar de Hoogovens en nu zitten we alle dagen op een keukenstoel met wankele longen Leeg is het duivenhok 't bier van Valkenburg 't smaakt ons naar stof Stop ons, afgedankte zwarte Toeth- Ank-Amons terug ondergronds, in de melanome schachten van je Zonne bloemen Licht schilderen voor dood gewone kompels op de nachtelijke piramiden van de Oostelijke Mijnstreek dat was toch je verlangen, rode Faraoh Vincent van Zwart Goud? Uit: Zuiderlinks, bèta Imaginations, 1999.

Tijdschriftenbank Zeeland

Ballustrada | 2007 | | pagina 87