ca
O
KI
a>
WO
3_
V
O
0>
ON
KI
Volgende week moet één van ons naar Wormerzuilen,
Al dagen bieden wij geen bread and breakfast meer.
De huiden schurftig en de vuilnis om te huilen
hoopt zich op. En hier wreekt het wrevelige weer.
De kroost oogt koortsig - en menige wond ontstoken.
Een stamhoofd draaft te dreigen met een rode kop.
En net als in de Binnendonk en Zinneloken
zijn hier de levenszin en ammunitie op.
Naar Wormerzuilen voert één route,
k Dat is de weg - irrationeel - langs Deemstersticht.
V Wij zien hier hoe het staat en weten wat wij moeten
en één van ons is tot dat lot verplicht.
Keert hij weerom, dan kunnen wij ons wel weer vinden
in dit bestaan - zo niet, zijn wij opnieuw één minder.