wr> 13 visbal zwemt dolblinde globe 14 portret van roerloze zeevink 15 trio zeeviolen Van Cremer, de galeriehouder, leerde hij dat de nummers 3, 6, en 10 al tijdens de vernissage verkocht raakten (naar de reden waarom hij daar zelf niet bij aanwezig was, is het slechts gissen: was hij werkelijk zwaar verkouden? te schuchter misschien?). De nummers 8, 9, en 12 bleven onverkocht, waarbij, volgens het dagboek, Cremer suggereerde dat dat wellicht iets met de titels van doen had. Alle andere doeken gingen van de hand, grif. Hetzelfde dagboek leert dat het ook Filip Cremer was die hem bij inrichting van de tentoonstelling wist te overtuigen van het belang van signatuur. Anoniem verkoopt niet, had Cremer gesteld. Men hangt aan een keurmerk: je signeert of we blazen het af. Kvam bukte, en verdeed een hele week aan I en K, of i en k, of monogram, of enkel een gestileerde k of K; in ieder geval nog niet voluit. Drie dagen voor de vernissage toog hij weerom naar Gent en kwastte puntloze initialen op de doeken. Na Gent kon Kvam enkele kleine schulden aflossen, nieuw materiaal aanschaffen, en wist hij zich voor minimaal twee jaar gevrijwaard van financieel harrewarren. Hij leek op het goede pad en vroeg zich af of dat een veeg teken was. Uit de nieuwe fondsen kreeg zijn ruimte bij Domburg aan sluiting op het elektriciteitsnet, zodat hij niet langer in de weer hoefde te zijn met kaarsen en petroleum. Weelde. Wat de toekomst brengen mag, ik ben er klaar voor, verklaarde Kvam deze buiteling aan de graveur: met dit licht kan ik langer door werken: stekkertje monteren, wandcontact, peertje, knippertje, en hup aan, hup uit, kinderspel. Voor niets gaat de zon op, remonstreerde de nabuur, en daar zat een wijsheid in die met zwarte tanden aan het ik van Kvam vrat: de overeenkomst, het contract met betrekking tot de overeengekomen leverantie en de daarbij aanhangende voorwaarden en termijnen. Het knaag de en Kvam verstopte het in een lade tussen uit de duim ge zogen brieven van een oude liefde. Het knoeg tot vroeg in de morgen van een geil april. Hij had lang doorgewerkt in het nieuwe licht, maar zijn hoofd had

Tijdschriftenbank Zeeland

Ballustrada | 2008 | | pagina 35