BALLUSTRADA OPTIMA FORMA
In gekoesterde afwezigheid
werkt hij met waar toch
iedereen dag in dag uit
mee bezig is-
Woordjes, woorden, het woord,
de in zinnen gezegde, gemompelde
of uitgegalmde, niet zelden
neergeschreven taal.
De maker?
Dat is de man aan tafel, tevens de schim
die wegschiet om de hoek.
Ondanks zijn wankele gezondheid kwam hij. Een week ervoor
had een hevige epileptische aanval hem er bijna onder gekregen,
maar hij gaf als tachtigjarige geen krimp en was aanwezig. De
inleiding die hij wilde houden bij mijn nieuwe bundel moest
hij echter onderbreken. Het ging niet. Zijn gezondheid liet hem
opnieuw in de steek.
Een jaar later maakte hij het een stuk beter. Hij verscheen op
het Ballustrada Meifestival in theater De Wegwijzer. Kwetsbaar,
moeilijk ter been, maar zijn blik vertelde me dat hij graag ge
komen was. Met veel interesse taxeerde hij het Zeeuwse land
schap, wees een dichteres op de schitterende plafondschilde
ringen in het theater en had duidelijk zin in wat komen ging.
Het schrijven van gedichten had hij helaas op moeten geven,
vertelde hij. Hij was zijn taal kwijt, maar niet zijn gedichten.
Die las hij nog steeds met plezier en verwondering.
