immers met talloze mannen op talloze plekken de liefde be dreven. Het uitzicht over de stad was schitterend, in de verte zag ze de hoge toren van de Grote Kerk en daarnaast het oude ziekenhuis waar ze was geboren. Her en der stak de kruin van een boom tussen de rode daken de lucht in. "Je hoofd stilhouden," riep hij. Zoals altijd wanneer hij schilderde, droeg hij een rode alpino pet, scheef over één oor getrokken. Zijn kleine sikje werd grijs aan de randen, zijn bakkebaarden waren het al. De pofbroek die hij droeg vond ze vreselijk, maar het bevorderde zijn inspi ratie, beweerde hij. Hij was een halve kop kleiner dan zij en ook een stuk magerder. Bij de eerste ontmoeting had ze het maar een miezerig mannetje gevonden, maar toen ze hoorde wie hij was en dat hij op haar viel, was ze gevleid. Hij was rijk en bekend en daarmee was zij het ook. Dat hij vreemd ging, maak te niets uit, zij had immers Govert die haar tijdens Willy's buitenlandse reizen kwam bezoeken. Govert wilde dat ze brak met die kleine penselenlikker, zoals hij Willy noemde. Maar Govert was veel minder bekend en rijk. Driftig drukte Willy een tubetje verf leeg op zijn palet. Hij mengde er wat water doorheen en zette drie vegen op het doek. Hoe ouder hij werd, hoe mooier zijn schilderijen werden. Scherpe, surrealistische landschappen met één of twee perso nen erin. Soms een stadsgezicht, zoals nu en toen met die ver keersdrempel en die kamerplant. Van dat schilderij had een grote foto in de krant gestaan. In één klap was ze ook bekend bij het gewone volk dat niet naar musea ging. Heerlijk vond ze het. Het werd koud. De wind nam toe en er trokken wolken voor de zon. "Even pauze?" vroeg ze zo lief mogelijk. "Nog niet, de opzet is bijna klaar," zei hij kortaf. Ze moest plassen. Beneden in de grote hal van de fabriek had ze zich uitgekleed en via de brandtrap waren ze het dak op gegaan. Ergens in die hal moest vast een toilet zijn. "Ik moet plassen." Hij keek haar vanachter zijn ezel woest aan. "Mens, zeur niet zo. Ga plassen en kom als de wiedeweerga terug. Onthoud waar je staat."

Tijdschriftenbank Zeeland

Ballustrada | 2008 | | pagina 44