Voor Saraswati - Zij van het water
Teveel poëzie voor zo'n klein eiland
schrijf alsjeblieft niet nog meer
plant bomen
of water Gür Geng
Ik voeg stem bij plofklank
Niet wetend of die naar binnen of naar buiten spat
Vocht volgt op het g r g r g r
Lucht strijkt langs mijn lippen die ik tuit
En ik beweeg mijn tong om de adem te vormen
Om de verschijning te betrappen die in de lettergreep schuilt
U noch i
Geen voor- of achterkant
In het voorbijglippen van een droom
Stuur je me een code om je te vinden
Maar een van de nummers verdwijnt in de duisternis.
Een verborgen hand biedt de missende schakel
Zonder dat ik erom vraag
Maar als ik een gebaar maak en roep
Weet ik dan welke talen zullen klinken?
In plaats daarvan stuur ik mijn boodschappers om je te halen
Als ze je meebrengen
Ken ik je gezicht niet
Ken ik alleen het gevoel
En als ik je haren aanraak
Stel ik vast dat het waarlijk het wier is van je geliefde de zee
Als je werkelijk komt
Waarom blijf je dan zwijgen?
Ik weet dat je niet geng bent - namen liegen
|e bent zo oud als de zee
En de shiv
De oude danser
Je wenkt de stilte
Die voor en na de aa
en de uu
en de mm spreekt.
Ik wacht op poëzie.
Of wacht ik eigenlijk op water?
Ik sluit mijn ogen
En zeg de mantra op -
gür - gür - gür februari 2004
