cc
2 ^'s "t ster£ 'e9 dan het lijk af
Ijj Misschien wil je mijn lippen kussen,
CC die net beginnen te vergaan. Wees niet bang
O als ik mijn ogen opsla - jelaluddin Rumi.
00
Olümü öp! Op ki agelyalar agsm dudaklarinda
Cür Ceng
|ouw schoonheid is eenzaam als dit eiland
En in je lichaam ruik ik de zee
En proef ik de druif
Die je millennia lang verzorgde
Toch, als ik mijn hand uitsteek om je aan te raken
Glijd je weg
En leid je me over
De weg van twintigduizend geesten
En een pad waar standbeelden verkruimelen in het zand.
In afgronden van cement
Groeien veerkrachtige cyclamen
In een breekbare hoop zo ijl
Als mijn raken aan het voortglijden van de nieuwe maan
Op deze Witte Maandag.
Ik ben ook dood zeg je
Om van mij te houden moet je meedoen met de maskerade
En mijn lijk kussen
Ja, je zegt ölümü öp.
Maar als ik het aandurf
Zul je dan je stenen ogen opslaan?
Of laat je me levenloos achter
En mijn verlangen zinken
naar de bodem van de baai bij Salamis?
Buiten de St. Nicolaaskathedraal
Bloeit de cümbez tweemaal per jaar, zeg je
En de prijs van kussen is jouw leven en het mijne.
Leten we dit halve brood delen
En ieder dag deze kaars van bijenwas aansteken
Als we elkaar niet omhelzen voor het meifeest
Zullen onze lichamen op een brandstapel branden
En onze as zal verstrooid raken in zee
Waar zelfs het woord elkaar niet van belang is.
VO
Famagusta, Witte Maandag 2004
