"Ze praatte tegen iedereen. Ze maakt deel uit van die maffe cul
tuur. Kwek, kwek, kwek. Van die generatie die zo trots is op zijn
oppervlakkigheid. Het oprechte optreden, daar gaat het om.
Oprecht en nietszeggend, volkomen nietszeggend. Die oprecht
heid naar alle kanten. Een oprechtheid die erger is dan onecht
heid, en een onschuld die erger is dan corruptheid. De heb
zucht die achter die oprechtheid schuilgaat. En achter dat
jargon. Dat fantastische taaltje dat ze allemaal spreken - waar
in ze schijnen te gelóven - over hun 'gebrek aan eigenwaarde',
terwijl ze in werkelijkheid geloven dat ze overal recht op heb
ben. Hun schaamteloosheid noemen ze liefdevolheid, en hun
hardheid is gecamoufleerd als verloren 'zelfachting'. Hitler had
ook geen zelfachting. Daar zat hij erg mee. Het is een zwendel-
tje van die kinderen. De hyperdramatisering van de miniemste
emoties. Relatie. Mijn relatie. Wat bedoel je met mijn relatie.
Zodra ze hun mond opendoen word ik razend. Hun hele taal
gebruik is een optelsom van de stupiditeit van de afgelopen
veertig jaar. Nou ja, wat ze ook is - een volslagen narciste,
een samenzweerdig krengetje, het meest exhibiotinistische
joodse meisje uit de geschiedenis van Beverly Hills, door en
door verpest door haar bevoorrechte positie - hij heeft het van
tevoren allemaal geweten. Hij had haar door. Als hij Monica
Lewinsky niet doorheeft, hoe kan hij Saddam Hoessein dan
doorhebben? Maar wat hij niet inzag was dat hij haar in
haar kont moest neuken. Waarom? Om te zorgen dat ze haar
mond hield. Vreemd gedrag voor onze president. Het was het
eerste wat ze hem liet zien. Wat ze voor zijn neus hield. Wat ze
hem aanbood. En hij deed er niets mee. Ik snap die vent niet.
Als hij haar in haar kont had geneukt, had ze waarschijnlijk
niets tegen Linda Tripp gezegd. Omdat ze daar niet over had
willen praten."
"Over die sigaar wou ze wél praten."
"Dat is wat anders. Dat was kinderspel. Nee, hij heeft haar niet
met regelmaat iets gegeven waarover ze niet wilde praten. Iets
wat hij wou en zij niet. Dat is zijn vergissing geweest."
"In de kont schep je loyaliteit."
Het bovenstaand fragment is een kenmerkend stuk uit het boek
De Menselijke Smet van Philip Roth. Het is het laatste deel van
zijn trilogie over Amerikaanse levens na de Tweede Wereldoor-
