Na het boodschappen doen nam ons busje
de weg naar het huis van onze dochter.
Maar zij woont daar niet meer en ik mis haar.
Zij volgde haar man naar een andere stad,
een nieuwe baan en een groot, nieuw huis.
Omdat zij hier woonde waren wijzelf verhuisd
hier heen en weg, na jaren aan de oostkust en weg
van de oceaan, laatste band met ons moederland.
Nu wonen wij hier en verhuizen niet meer.
Zo lang geleden, toen Holland de strijd had verloren,
zei jij: 'Ik moet weg, de Duitsers zullen mij doden.
Ga je mee?' Maar mijn moeder zei: 'Jij bent te jong'.
Na vijf jaar van elkaar, toen jij was bevrijd uit Japan,
verwachtte ik jou elke dag. Maar je schreef mij een brief:
'Ik zal in Amerika blijven'. Die avond zat mijn moeder
tegenover mij aan tafel en zweeg en bleef naar mij kijken.
Twee jaar later bracht mijn vader mij weg naar het station
en liep nog mee met de boottrein toen die ging rijden.
Dat is het laatste wat ik van hem heb gezien.
