Toen ze heengingen naar wat terug was zagen ze anderen achter hun ramen. Die zaten geschiedenis weg te eten, die lieten de voortgang toe in hun tuinen, die gristen de dagen vanonder het puin en vroegen hen wat ze daar nog kwamen doen. Ze gingen terug naar wat geen terug was, Maar waar het wel kleurrijk en smakelijk soms.

Tijdschriftenbank Zeeland

Ballustrada | 2008 | | pagina 67