Ons vruchtbaarst verleden lag in geschriften en bij rivieren, op keien of stenen aan Schelde of Waal. De stroming sleepte ons mee. We moesten bij de verhalen geraken. Schorrevaar is achtergebleven. Ze speelt met uitgeklapte vleugels voor boek. Ze omvangt de meeuw en gooit haar trots mijlenver op en wijst, kijk daar: vriendin van schorrevaar.

Tijdschriftenbank Zeeland

Ballustrada | 2008 | | pagina 72