aandachtzoekers vraagt er om. Ik kwam er al snel achter dat je kunt inloggen onder verschillende pseudoniemen. Op het hoogtepunt van mijn roem schreef ik onder vier verschillende namen. Ik had geen moeite om aan mezelf te schrijven dat ik echt moest volhouden niet te drinken. HaHaHa. Ik bestond uit vier Ikken. Iedere Ik zijn eigen karakter. Ten slotte durfde ik het aan om een vrouwelijk personage te introduceren: Orchideetje. Het meiske wilde minderen. Zij dronk elke avond een hele fles wijn leeg. Tis wat! Ging er in als koek. Kon ik eindelijk verliefd worden op mezelf. Met veel aplomb namen twee personages afscheid van het forum. Ik werd beladen met dankwoorden voor mijn inspanning het Forum leven in te blazen. Het ga je goed, lieve Wie-dan-ook! Deze twee persoontjes liet ik dan in cidenteel opdraven onder het mom dat zij het Forum zijdelings wilden blijven volgen. Hoe belangrijk kun je jezelf maken? Stilaan kenterde echter de sympathie voor mijn alter ego's. Zelfs mijn Meissie kon het niet laten om de grond onder mijn voeten weg te slaan. Het geeft je een scherp inkijkje wat een vertroebeld beeld je hebt van een persoon wanneer je verliefd bent. Liefde overwint alles. Ook het gezonde verstand. Na God, stel ik voor de Liefde uit te roeien. Er wacht mij nog een zware taak. Begin vandaag. Ja, we waren verliefd. Moet je nagaan. Elkaar nog nooit gezien. Nooit eikaars adem geroken. Dat verklaart elkaar de Liefde maar! We maakten een afspraak om met elkaar te gaan wande len. Dat was nochtans het hypocriete idee. Bij elk van ons gier den de hormonen door de keel. Mijn forum-huppelt je liet mij terloops weten dat ze geilde op sterke mannenarmen. Zelf be sprong ik haar geniepig met impertinente vragen waarom wij mannen eigenlijk zo graag naar nylons gluurden. En zo bliezen we onze stille hoop de virtuele werkelijkheid binnen. We ont moetten elkaar op een neutrale plaats. Noem het een kinder boerderij voor ouderen. Zij stond eendjes te voeren. Gespan nen als een snaar strooide zij nonchalant broodkorstjes op de waterspiegel. We werden op slag nog meer verliefd. Het steun de ook vooral onze wens niet meer te drinken. We groeven ons in in de ultieme leugen. Brothers in Arms. We meenden een relatie te hebben. Ja leuk, wat nieuwe schoonouders erbij kan nooit kwaad. Misschien gloort er nog ergens een erfenisje.

Tijdschriftenbank Zeeland

Ballustrada | 2008 | | pagina 77