gersmes. HaHaHa. Recht uit haar hart in het mijne. Dat is nog eens Liefde. Heb ik nooit iets van begrepen. Wat is dat toch? Waarom mag ik mijn lichaam niet geven aan anderen? Ik roep de hele wereld op mij te neuken. Neuk me en laat me dan weer vrij. Toen ik lid was van de Blauwe Knoop wilden beide dames dat ik niet met de ander naar bed ging. Ja zeg! Mijn Ex begreep natuurlijk dat ik wel naar bed ging met mijn Verkering. Zij stond er op dat ook zij haar rechten kon laten gelden op mijn vlees. Kan ik wel begrijpen. Mijn verkering wilde dat weer niet. Ik werd letterlijk verscheurd door dames die van mijn sieraden wilden snoepen. Een onbeduidend burgeroorlogje. Een klein oorlogje over een onschuldig onderwerp: seks! Somtijds kon ik mijn lachen niet bedwingen. Maar deze ironie beklijfde niet. De onthouding maakte van mij een week willoos schepseltje. Ik kon niemand kwetsen. Ik wilde niet kiezen. Dus ontnam ik mijzelf elk genot. Ik neukte in opperste verwarring niemand. Een hele vooruitgang voor een AA-monnik. HaHaHa. Nu ben ik van niemand meer. Ik vrij weer met de fles. Tong zoen met klontjes ijs. Ik hield vol niet te kiezen voor welke dame dan ook. Mijn Ex leek zich enigszins te verzoenen met de situatie. Mijn Verkering beriep zich kinderlijk op haar preutse standpunt: jij slaapt niet meer met je Ex. Dat trek ik gevoelsmatig niet, Lief. Ik loog haar voor zonder in gewetensnood te komen. Het vlees is zwak en mijn Ex uitdagend wellustig. De kwestie verdween naar de achtergrond. Ik verdenk mijn Verkering er van dat zij wist dat ze werd belogen en genoegen nam met het feit haar standpunt te hebben verdedigd. Zo leed zij schijnbaar geen gezichtsverlies. Mijn handelen lag buiten haar eigen verant woording. Het was mijn steen die ik dragen mocht. Wat ik met verve deed. Ik neukte me suf met beide dames. Aan Ciska vertelde ik honderduit over mijn escapades en mijn zoektocht naar de waarde en diepere betekenis van het begrip houden van. Krijg dat kutbegrip nauwelijks meer op papier. Wanneer gaat Liefde over in strijd? Daar zijn we gebleven. Ik praktiseerde mijn abstracte inzichten. Eigenlijk liep ik stage in mijn eigen therapie. Ciska gaf mij duidelijk het vertrouwen dat

Tijdschriftenbank Zeeland

Ballustrada | 2008 | | pagina 80