niet op. Daarop droeg zij een oker colbert in combinatie met
een zwarte blouse. Knoopsgaten afgezet met een fijne zilveren
band. Ik vermoedde dat de zakken van het colbert nog waren
dicht gestikt. Haar gezicht was open en toch gereserveerd. De
waarachtige professionele pose. Haar halflange haar krulde
licht en was geknipt tot pagekapsel. Oh, keek zij mij nu maar
eens streng aan. Ik werd boos op al dat begrip. Vermaning
had ik nodig! Doe wat! Zet me nu eens onder druk. Tegen een
brandende glasplaat. Laat me uitbarsten in een holle huilbui.
Het therapeutisch karakter van haar aanpak was me tot op
heden volstrekt onduidelijk. Zij verstond mijn smeekbede. Het
leek alsof ze naast me kwam zitten en haar frêle hand op mijn
knie legde. Mijn mobiel ging af in trilstand. Haar woorden
klonken nu indringend:
"U heeft er nu vier sessies op zitten, meneer. Ik heb U uitvoerig
in kaart gebracht en ben tot de slotsom gekomen dat ik U van
af vandaag enkele directieven meegeef. U kunt deze voor
waarden vrijblijvend toepassen, waarbij ik benadruk dat bij
onvoldoende medewerking van Uw kant ik genoopt ben mijn
behandeling te staken."
Huhh! Stomverbaasd bleef ik in mijn formica stoeltje hangen.
Hier ontpopte zich een tiran. HaHaHa. Zij verkreeg nu plots
een enorm overwicht op mijn nuchter breintje. Ik friemelde
koortsachtig aan mijn kruis.
"Ik stel voor dat U open kaart speelt met Uw Verkering. U glijdt
af in een blokkade door krampachtig een geheim te bewaren.
Geloof me op mijn woord: U zult in ondraaglijke gewetens
nood komen. Daar kan ik als therapeute geen verantwoording
voor nemen."
Buitengekomen stak ik een sigaret op. Check mijn mobiel: sms
van Verkering: ik houd van jou jochie xxx. Steek nog een sigaret
op. Mijn fijnbesnaarde wereld van rozen en vlinders viel met
plafond en al op mij neer. De drankzucht drong zich duivels
aan mij op. Mijn lippen prevelden dat ik zin had in een borrel.
Ik luisterde naar mijn woorden en werd omarmd door het
vriendje Fles. Goddank dat ik nog kon vluchten naar betere
oorden, stampte de Rede met zware bassen in mijn oren. Mijn
lieve Verkering zou deze ontboezeming niet 'trekken'. Ik zou
