toen ze het bestormden ten tijde van de revolutie. Vóór die tijd
kon niemand in de buurt ervan komen, zelfs geen vogel kon
vliegen in de lucht boven het paleis.
"Zou je een kijkje willen nemen in de kerk?" Mijn vader vindt
dat een goed idee, dus doen we zoals toeristen doen. We gaan
de Duitse kerk binnen. Mijn vader is nooit in een kerk geweest.
Hij steekt een kaars aan en gaat zitten op een kerkbank. Het is
goed dat hij kan rusten. Ik zit naast hem. Ik zie dat mijn vader
zijn ogen sluit en zijn lippen bewegen.
"Hoe kun je een korantekst opzeggen in een kerk?" vraag ik
hem.
"God is overal dezelfde, zij kiezen hun pad naar hem, wij het
onze", zegt hij zacht en sluit zijn ogen weer.
Mijn vader, kind van de Kaspische Zee, houdt van regen en
mist, maar niet van het donker: "Het is pas drie uur na de
lunch en het is al donker". Alle andere oude Iraanse heren die
samenkomen bij de bibliotheek van Kulturhuset klagen over de
duisternis. Hij houdt van deze ontmoetingsplaats op de begane
grond waar ze elkaar ontmoeten, kijken naar de schaakspelen,
de dagbladen lezen van hun geboorteland en nieuws uitwisse
len over de oorlog.
De volgende keer dat mijn vader me bezoekt, is de Laserman*
buiten in de straten en jaagt op vreemdelingen in Stockholm.
Mijn vader merkt dat er iets gebeurd is dat we hem niet willen
vertellen. Elke keer dat iemand daarover praat, veranderen we
van gespreksonderwerp en als de tv wat nieuws heeft over de
Laserman en zijn rode stralen, gericht op mensen, veranderen
we van kanaal, eten en praten we over iets volkomen anders.
Hij zou absoluut niet moeten weten waardoor buitenlanders
bedreigd worden in Stockholm. Op een dag is hij met een ken
nis in Rinkeby** als hij alles hierover hoort.
"Kun je niet stoppen met werken op late avonden? Het is ge
vaarlijk." Mijn vader zegt me dat op die avond. Hij heeft gelijk.
Ikzelf ben sindsdien een beetje bang, maar de bibliotheek waar
ik werk, sluit om tien uur 's avonds en ik wil niet mijn baan
verliezen. Ik lieg en doe net alsof het hier in Stockholm rustig
en vredig is. "Stockholm is niet als Teheran."
Mijn vader zegt: "Ik heb gehoord over de Iraniër die in Stock
holm vermoord was. Hij kwam uit het noorden."
