Amsterdam, 22 februari
Periodiek struin ik het Internet af op zoek naar besprekingen
van in mijn series verschenen boeken. Bij toeval trof ik een
recensie uit Vlaanderen aan op de website De Leeswelp van de
hand van Ruben Mantels over mijn biografie Wie onder palmen
leeft. De sublieme wereld van Jacob Haafner (1754-1809). Vooral
de volgende passage streelde mijn ziel. 'Uitgebreide fragmenten
uit Haafners verhalen worden - lichtjes aangepast aan onze
schrijfwijze - ingebed in een helder geschreven en bewust kort
gehouden biografie. Dat is opmerkelijk, aangezien Van der
Velde zich al twintig jaar lang met een Boudewijn Buchachtige
hardnekkigheid verdiept in Haafner en zijn wereld.' De recen
sie herinnerde me eraan Ewald Vanvugt, nog steeds met stip de
meest antikoloniale schrijver van Nederland, te mailen hoever
het stond met ons plan een gevelsteen ter gelegenheid van
Haafners 200ste sterfdag in het pand te plaatsen waar hij stierf
in Amsterdam. Als plan B heb ik bedacht om alle onverkochte
exemplaren van mijn biografie gratis uit te delen. Dat ligt meer
in de lijn van Haafner.
Seoul, 16 maart
Vanmiddag aangekomen in Seoul met Wim, een emeritus
hoogleraar en mijn vroegere baas die tot 2011 de rol van
Secretary General van ICAS zal bekleedden. We hebben onze
ontmoeting met de voormalige eerste minister Lee, die presi
dent is van het aanbevelingscomité van ICAS 6., goed voor
bereid. Hij is echt het type van een elderly statesman. Dat komt
waarschijnlijk doordat hij rechten aan Princeton heeft ge
doceerd. Het gesprek gaat natuurlijk over de financiële crisis die
Korea extra hard heeft getroffen. De Won is zelfs ten opzichte
van de dollar gedevalueerd. Ons komt het natuurlijk wel goed
uit. We kunnen ons als arme academici nu een van de beste
hotels van de stad veroorloven met a room with a view. Het
enige dat glinstert is echter de Hanrivier met daarachter tot aan
de einder dezelfde flatgebouwen - of zijn het patronen, want
de stad heeft zich in een gele as gehuld die China zonder ver
gunning exporteert. Of Lee Bang Ki-moon voor de opening van
onze conventie kan strikken, wist hij nog niet met zekerheid te
zeggen.
