Verminder het water van de Moezel met
ruim zestienhonderd jaar en daar stroomde
de rivier al door z'n dal zoals de wijn der
poëzie gleed door het gedicht van Ausonius:
Quis color ille vadis, seras cum propulit umbras
Hesperus et viridi perfudit monte Mosellam!
Tota natant crispis iuga motibus et tremit absens
pompinus et vitreis vindemia turget in undis.
Weerspiegeld ongeveer in uw taal en de mijne:
Wat een kleur stroomt daar: de avond weert
de schaduwem van Hesperus, en vult de
Moezel met de groene bergen. Het rimpelende
water schommelt alles, beweegt de wijnrank
die slechts weerschijn is en laat zwellen
de spiegeling van de druif in de golven.
In z'n eigen wijngaard van de taal plukte
de Bordelees z'n woorden en liet ze treden
door zijn slavinnen op naakte versvoeten.
De klanken rijpten tot gedichten, en ook in
onze tijd, ruim zestien eeuwen verder op de
rivier van de tijd, draagt die wijngaard nog
z'n naam.en: in pleasantness and blessing.
[Engels citaat: Waddell]
