Pats, denk ik, dat is raak. In de laatste strofe wordt de toon licht
en absurdistisch (humor!).
II Wie? Wat?
Peter Swanborn. Een koud bad - 24 liederen onder water.
Met illustraties van Niels Smits van Burgst
Uitgave Slibreeks, Middelburg, ISBN 978-90-6354-131-6
Hoezo?
De bundel bevat 2 keer 12 liederen (strofische gedichten) over
verdronken mensen, waarvan het eerste dozijn slachtoffers van
de Watersnoodramp betreft. Het predikaat liederen word in dit
verband niet zo maar gebruikt. De liederen zijn inderdaad door
de componist Christian Blaha op muziek gezet.
Eerste gewaarwording: de eenvoud van een lied gecombineerd
met de raadselachtigheid van poëzie. De hoofdpersonen van de
liederen worden sprekend opgevoerd. Dit heeft een frontale
confrontatie met de lezer ten gevolge.
Natuurlijk was ik als inwoner van Terneuzen benieuwd naar mijn
eigen verdronkene. Hier is hij: Kleine Paul (4) uit Terneuzen.
ik zie je moeder voor me
als de tragische dimensie, die altijd voelbaar is
in jouw krachtmetende wil
Brillenglazen
(gaan overigens prachtig glanzen door
ze met eau de cologne in te wrijven)
die voor de duur van onze lunch
een hondenleven projecteren.
Moeder zat te lezen, slecht
Geconcentreerd, keek voortdurend
op of om, wilde weten waar ik was.
Het was een middag tegen vieren
In een zwembad zonder diepte.
Ergens tussen twee momenten