maal wanneer je dood bent. Je hebt niets te zeggen. Handelen
in naam van de overledene? Een heikel thema. Als buiten
staander constateer ik enkele wrijvingen tussen de nabestaan
den. Vanzelfsprekend had Ger decreten uitgesproken die dien
den te worden nageleefd. Enkele waren redelijk, enkele waren
ronduit bizar. Aan de nabestaanden de opdracht om hier enig
compromis in te vinden. Op zijn geheel eigen wijze regeert
Ger dus over zijn Dood heen. Stond er iets beschreven? Voor
een goedaardige generaal was zijn woord voldoende om de car
rousel draaiende te houden en zijn kudde te beschermen. Ga er
maar aan staan. En dat deden Moeder en Zus op hun manier
en de Broertjes op hun manier, en de Zoon en zijn Moeder - de
ex-geliefde van Ger - op hun eigen manier. De eerste hobbel
die nu genomen moet worden is er een van praktische aard. We
hebben een lijk en dat moet worden begraven. Iemand een sug
gestie? De eitjes zijn vers en het ontbijt valt goed op de zwaar
geteisterde maag. Ik steek mijn eerste peuk op en verbaas me
dat ik verlang naar een pint of Guinness. De agenda voor deze
dag: waar gaan we Ger begraven? Het is bekend dat Ger graag
op de Berg begraven wil worden. Dat heeft echter veel voeten
in de aarde. Zoals later blijkt moet je die aanvraag drie weken
van te voren indienen. En als het nu een auto-ongeval betreft?
Dat is de periode waarin de Council je fiat geeft of niet. Wan
neer we toch kiezen voor deze optie dan moeten we Ger dus
drie weken invriezen en dan opnieuw opbaren en een wake
houden. Een wake niet alleen voor de nabestaanden. Ook voor
de lokale Ierse vrienden. Eigenlijk voor de hele gemeenschap.
Een Ier laat geen wake voorbij gaan. Je neemt je viool mee en
consumeert naar believen een drankje of wat. Gers wake geniet
enige populariteit onder degenen die van een drankje of
plantje houden. Aan interesse dus geen gebrek. De familie
besluit om een gezellig rondje te maken langs verschillende
kerkhoven om een keuze te maken. De begrafenis zal dan over
twee dagen plaatsvinden. Mijn vrouw en ik vertrekken over
morgen, zodat we wel Gers graf kunnen graven. De daadwer
kelijke teraardebestelling gaat aan ons voorbij. Ooggetuigen
bevestigen per mail dat alles in goede orde is verlopen.
Eén van Gers decreten is dat ik zijn grafsteen maak. Op het
kerkhof van Outherard aangekomen heb ik dus meerdere
