Piet was vanavond erg negatief. Het weer was goed. Droog en shirt zonder mouwen. We werden bediend door een Gelderse studente in korte rok, met borsten en billen en niet te veel make-up en hele vrolijke ogen. Piet zag haar niet, maar voor de jongens aan het tafeltje naast ons zat de avond vol mogelijkhe den en had de nacht een open eind. "Nescio," zei Piet. "Ken je dat?" Ik kende het alleen van horen noemen. "Dat was ik pas weer aan 't lezen, vanwege al die wee moed en frustratie. Maar goed. Nescio heeft een verhaal over een uitvreter. De uitvreter heeft het op een gegeven moment wel gehad met de wereld, het prutsen verveelt hem, en hij springt van een brug. Einde uitvreter. Niet helemaal natuurlijk, want ik zat het pas nog te lezen. Nou is er een vroegere versie van dat verhaal waarin Nescio ons ook, als nagedachte, de on vrede van die uitvreter met de zomertijd geeft. Zijn verdriet van de Middeleuropese Tijd, noemt Nescio dat. En ik alsmaar den ken dat ik de enige ben met een zomertijdprobleem. Als ik het in dit godbestierde land al eens ter sprake breng dan kijken ze me aan van Nou-nou - die is ver weg. En dan lees ik Nescio en word ik eindelijk eens bevestigd: de uitvreter springt met ver driet van de zomertijd, in 1907!" Piet triomfeerde in dat 1907 en zweeg. Toen kon ik. "Oké. Daar weet ik dus niks van," zei ik. "Jij bent hier de letter vreter, ik bak ze van banket. Maar omdat ik bakker ben en dat ben omdat mijn vader dat ook was en omdat een bakker vroeg wakker moet, weet ik niet toevallig dat jouw verhaaltje ram melt. Het is lek. Als bakker weet ik dat die Middeleuropese Tijd van 1940 is. Dus dan kan het wel een verdrietig verhaal zijn, maar niet van 1907. Negentien-veertig. Dat was goddomme nooit meer maffen met die moffen, vertelde mijn vader op ver jaardagen steevast in de familiekring. En waarom niet? Op 15 mei 1940 werd Nederland honderd minuten doorgedraaid naar Middeleuropese zomertijd. Geen zestig, nee: honderd minuten, en die tijd duurde tot eind '42, ook in de winters. En die zo mertijd, daar heb ik als bakker weet van, die werd in '45 afge schaft, maar de Middeleuropese tijd mooi niet. En in '77 moesten we er weer aan en zat Nederland terug op mei 1940, honderd minuten doorgedraaid. Dat was mijn eerste zomertijd dag, voorjaar '77. We hebben de hele dag lopen zuipen, mijn vader en ik. Hij heeft me alle cafés van Kralingen laten zien en

Tijdschriftenbank Zeeland

Ballustrada | 2010 | | pagina 37