Ik ben over een dorp gevaren
Onwetend van zijn droef bestaan
In de archieven staat sinds jaren
Hoe het zo'n plaatsje is vergaan
De kustlijn werd zo vaak verschoven
Geweld van golven, strijd van mens
De een kon van de ander roven
Een vrij voorspelbare tendens
Ik ben bij eb langs puin gelopen
Restanten van een trotse kerk
Mijn ogen gingen langzaam open
Verwoest ligt hier ambacht'lijk werk
Er werd altijd actief gestreden
Maar niemand had de overhand
Nu vindt men onder water steden
En schepen onder vruchtbaar land
De klokken die we soms nog horen
Als storm rond onze kusten jaagt
Een boodschap van oude tenoren:
Gedenkt wat was en werd vervaagd