o>
O
CM
0)
hier ben ik niet ver van huis
november komt tot leven in zijn dodenparade
die dag sneeuwde het grote witte vlokken
voor de hele duur van een gewone dag
zo'n dag waarop je alleen maar ouder wordt
november neemt jaarlijks een hap uit de kindertijd
en brengt je terug naar huis
dicht bij je angsten
een dag om oud te worden vóór de nacht
we gaan naar de begraafplaats
ik ken er alle zerken
november maand van het onvermijdelijke einde
en vage jammerklachten
ik loop over de lanen
die mij inzicht geven
en met mij zweeg iedereen
we bevolken naar vermogen
en schuiven de resten van ons bord
in hazebrouck is alles doods geworden
O behalve het kerkhof dat me herkent
O dag jullie vrolijke bloemengraven
lachende grafkelders uit mijn jeugd
gegroet jij groen gazon van mijn beschimmelde
kinderjaren groen gazon van mijn geboortegrond
elk jaar blijk ik weer ouder
W over de doden heen moet je stappen
om er wat jaren bij te doen
^3 Uit: novembre (2008)
Q)