mijn vader bad
eerst had mijn vader gelezen
uit het boek van bloed en kruisiging
en wij hadden samen geluisterd
mijn moeder en ik
een klein volk in ballingschap
mijn moeder met haar wijsheid (dat was
een pijn van jaren) ik wankelend
op het smalle koord van mijn jeugd
nu bad hij verbeten vóór
woorden van oorlog
'luister de vliegtuigen
verberg de radio
er is geen troost'
zijn mond veranderde in een rokende krater
projectielen explodeerden in de kamerhoeken
'vertrouw je vrienden niet
spreek tegen niemand
wie zal mij genezen'
we bogen het hoofd want we zagen
de soldaten staan voor deur we hoorden
de honden jagen we wisten
aan het eind van zijn woorden wachtte
de vlucht door de nacht
