'Meneer De Vlieger, fijn dat u er bent,' zei de man die zich als de presentator voorstelde. Hij wiebelde van zijn ene been op zijn andere. 'Gerard Loef is er al.' Hij wees naar een man in een rood jasje achterin de zaal. Gerard hief zijn hand en zwaaide collegiaal naar Hans. 'Uit betrouwbare bron hebben we vernomen dat u niet zo van optreden houdt,' fluisterde de presentator. 'Ach, dat moet u niet zo serieus nemen. Ik ben er en ik heb er zin in.' Hans klonk zelfverzekerder dan hij had gewild, het volume van zijn stem was iets te luid, de presentator deed van schrik een stapje achteruit. Het publiek druppelde binnen. Hans stond met Gerard achter de coulissen. 'Mooi boek, je laatste. Van Renate begreep ik dat je het op Kreta afgemaakt hebt, terwijl zij daar ook aan haar boek werkte. Toe vallig.' Hans knikte. 'Ja, de zon wil nog wel eens helpen.' 'Maar jullie zaten daar toch in een periode met ontzettend veel regen en storm?' Hans tuurde de zaal in. Zou er weer net zo'n mooi meisje zitten als in Kampen? 'Ja, ook wat regen en wind gehad, dat klopt.' Gerard zweeg een moment. 'Wat is de titel van haar boek ook al weer?' Hans haalde zijn schouders op. 'Ik vergeet het ook steeds.' 'Ze vertelde me dat je haar nog geholpen hebt met de plot. Ze was je zeer dankbaar.' 'Ik ga nog even naar de wc voor we beginnen,' zei Hans. Hij voelde de ogen van Gerard in zijn rug prikken. 'Dames en heren, vanmiddag zijn te gast Gerard Loef en Armando de Vlieger. Beiden jong, beiden nieuw in letterland en beiden veelbelovend.' Er klonk applaus. Zachtjes klopte hij op de kamerdeur van Armando. Er gebeurde niets. Hij klopte nog eens, iets harder. De deur vloog open en Armando stond in al zijn zwarte grootsheid in de deuropening. 'Het is af. De laatste zin, nog geen vijf minuten geleden. Een meesterwerkje, echt, je zult niet anders kunnen zeggen.' Hans voelde het succes waar hij in ondergedompeld was

Tijdschriftenbank Zeeland

Ballustrada | 2010 | | pagina 25