haar kam. Ze knipoogt speels naar het spiegelbeeld van haar
klant. De man, wiens hoofd te klein lijkt met zijn lichaam weg
geborgen onder het schort, aarzelt een ogenblik. "Wel... nou...
dat hoeft niet..."
"Tuurlijk wel!" En ze doet knip-knip. "Je bent Lubbers toch
zeker niet!"
De getroffen punten van zijn wenkbrauwen, die spierwit waren
en wel iets hadden van een uilenvleugel, dwarrelen omlaag tot
in zijn schoot.
Alle drie vallen ze even stil, alsof ze getuige zijn van een offe
rande aan het geruisloze maar onstuitbare onderhuidse groeien
van de haren.
En juist op datzelfde moment klinkt er vanaf de straat een luide
knal en het breken van glas.
Eerste
Terwijl de ochtend bijna ten einde dreigt te lopen, is Jantje
gehaast vanaf zijn werk in de garage naar huis gekomen. Zijn
derdehands auto, zelf overgespoten in de tint brandweerrood,
strak langs de trottoirband geparkeerd, behendig zigzaggend
over het trottoir dat door de hondenbezitters in de buurt in een
waar mijnenveld veranderd is, zwaaiend naar de bekende
schimmen in de kapperszaak, daarna dravend het portiek
op, inmiddels zwetend als een otter, niet vergetend om zijn
schoenen uit te trekken in het halletje. Hij heeft een halve dag
vrij gekregen om de begrafenis van zijn oudoom bij te wonen.
"Je bent laat, Jantje," roept zijn vrouw uit de slaapkamer, "ga
jezelf verkleden, anders halen we het nooit."
Jantje lijdt aan het syndroom van Lilliput, hij is zelfs een
terminaal geval, want na meer dan veertig jaar is iedere hoop
op genezing vervlogen.
Bent u bekend met het AIWS? Het Alice In Wonderland Syn
droom, of ook wel Todd's syndroom, een ernstige verstoring
van het perspectief, waardoor voorwerpen te groot of te klein
lijken, de grond benauwend dichtbij of een hal eindeloos lang.
Het komt veel voor bij patiënten met een delirium tremens die
dan typisch geplaagd worden door de verschijning van minia
tuurmensjes en piepkleine dierentuindiertjes op hun van zweet
doordrenkte hoofdkussens.
