broers de onzichtbare vierde muur naar hun publiek herhaal delijk verbrijzelden, door zich midden in de doldrieste actie plotseling tot de kijker te richten. Arend zucht eens diep. Een schrijver is maar zo goed als zijn laatste werk. Het hoopje ontkalkte botten en levervlekken dat hier onder een geruite plaid zit weggedoken was ooit een schrijver met een reeks illustere titels voor kinderen op zijn naam, waaronder zijn meest geslaagde werk, artistiek gezien, want in de boekhandels had dit boek juist zijn ondergang bewerkstelligd: Kapitein Rode Poon en het verloren geheim van het boekweitsorbet. "Te venijnig voor kinderen," oordeelden de recensies en, belangrijker nog: "gekunsteld!" Dat de kapitein wist dat hij figureerde in een verhaal dat verteld werd, dat de woeste Rode Poon zich ervan bewust was dat hij werd verteld, dat hadden de critici niet kunnen verteren. Dergelijke 'foefjes' hadden natuurlijk geen plaats in een kinderboek. Een schrijver was maar zo goed als zijn laatste werk. Na al die jaren nog steeds nijdig om de vergeelde knipsels, waarvan de tekst in zijn geheugen geslepen is, probeert hij zich te concentreren op de film. Partners in het kwaad Chico en Harpo hebben juist de kapitein van een cruiseschip ervan over tuigd zich door hen te laten scheren. Harpo besluit eerst de schaar te hanteren om de imposante bovenlipbeharing van de slapende kapitein bij te knippen. CHICO: Give him a little snoop. This side's too long. Give him a little snoop this side. Chico had zich zijn Italiaanse accent aangeleerd om zich als bange Joodse jongen staande te houden in de achterbuurt waar hij opgroeide. En de immer zwijgende Harpo veranderde na de Eerste Wereldoorlog zijn voornaam, Adolph, omdat hij hem te Duits vond klinken. CHICO: Now this side is too short. Donderende voetstappen boven zijn hoofd. Spelen ze daar tikkertje of zo? Dit is zelfs voor dat kamerolifantje van boven excessief. CHICO: It's too short. The other side is too long. Snoop him up. That's better, but the side that was too short now is too long... and the side that was too long is too short. I think you got to give him one more snoop.

Tijdschriftenbank Zeeland

Ballustrada | 2010 | | pagina 37