wn i
O
O Het ergste is voorbij. Dit zijn
de beste dagen. Voetpad
door hitte witgebleekt, straat
lij schoongeveegd door regen.
Q De minnaars leggen hagelwitte kragen
open op hun jas van ribsfluweel,
spannen in veel te strakke pantalons
hun spieren. Onweerstaanbaar.
En hij, die al in maart
van deze zomer veel te veel ging vragen
en niet verzadigd werd
ziet met verbazing hoe de andere
in het stadspark rondjes loopt.
Een lichaam kan ook woordeloos
om de omarming van een lichaam vragen
en om een nieuwe hartstocht. Ademloos.
Q)
II
Een man blijft in het landschap
van zijn lichaam vreemdeling
en is verbijsterd als de slechtvalk
van zijn drift zich als een steen
in sombere struiken stort
en plots begeert wat deze zomer
Q oogverblindend mooi
in ale staten hem ontging.
"O De minnaars, in dit jaargetijde
waarin een appel ongezien
in dicht gebladerte mag hangen
om traag te rijpen ongeplukt
tot alle dagen zijn vervuld,
zij zullen elke lauwe avond
S elkander naar het leven staan.
Ademloos. En bevend van verlangen.
