op een halte van je droomschip. Bellavista met drie dekken.
Toen Fried nog leefde had hij beters gekend. Die blonde Alma
was anders geweest. Een vrouwtje dat wist wat zij wilde. Een
kind dat ze alleen opvoeden moest omdat je lieve man je
inruilt tegen je beste vriendin. Daar zat ze dan. Toevallig loop
je op zo iemand. Echt stiel krijg je dan niet. Meer een soort
vriendschap. Ze was een beetje exotisch van gedachten. Een
beetje christen en een beetje boeddhist. Liefde? Dat kende ze
niet echt. Het ging bij haar om de ziel, zei ze. Maar je kon altijd
op haar rekenen. Ze bestal je nooit. Soms nam hij haar mee
naar een sportief element. Dat knapengeweld vond ze niks.
Kunstschaatsen, dat wel. Daar keek ze naar op haar televisie.
Dan kon je haar niet op de sofa hebben. In huis bij Fried, stel je
voor, bracht hij haar niet. Een keer was hij met zijn hond tot
bij haar geweest. Ze waren samen naar een restaurant gegaan
en hadden de hond meegenomen. Niks aan de hand. De hond
lag lekker onder het tafeltje. Zat Gert daar toch een biertje te
drinken met een meisje. Vijftien was hij toen. Hij spijbelde dus
om met een of ander Eefje volwassen kerel te spelen. Zoals papa
doen. Dat had hij door. Gert bleef maar likken aan zijn glas.
Hij hield het vol voor te geven dat hij niemand herkende in de
zaak. Volmaakt vreemd aan alles. Gevoelloze jongen. Ja, hij
won er niet mee door vader te betrappen nu hij daar zo lullig
met dat lieve kind zat. Dus liet hij hem maar. Tot de hond hem
in de smiezen kreeg. Die sprong onder de tafel uit op Gert af.
Voor de jongen bleef hij maar janken tot die hem een schop
gaf. Het was net of hij die schop kreeg. Toen wist Franky het
niet meer. Wat kon hij nog doen dat de zaak niet erger maakte.
De poedel kroop jankend terug naar het tafeltje om zich weg te
stoppen. Waarom doe je niets, vroeg Alma. Ze nam het niet van
hem. Wat kon hij zeggen?
Hij bestelde een Black Russian. Je wilt de stad niet in? Ze zou
het zeker niet willen nu ze aan haar derde Bellini was. Voor mij
is Octavio en zijn bar Venetië, zei ze. Wat heb ik aan die water
stad? Ik wil wel een gondel als Octavio gondelier speelt. Zou je
dat voor me doen Octavio? Für mich? Pour moi? Hoe zeg je dat
in het Italiaans Franky? Octavio met zijn vlugge shakegeest
vleide: un Italien ne dit jamais pour moi, mais pour vous
Madame. De bartender haalde zijn snorretje omhoog om de