Acolhua bij Vera Cruz. De Spanjaarden overrompelden het en verdoemden het met een heiligennaam San Juan de Ulhua. Hoe moet je die strooptochten in de naam van Jesu heten? II y a un Arlequin formidable a voir, zei Octavio terwijl hij de buik van een Bourgogneglas streelde met ogen gefixeerd op de carrosserie van Marilou. Dat merkte je toch zo. Ze kleden ze uit met hun ogen, die Casanova's. Marilou liet zich bekijken. Ze spon zich in de blik van de cocktailcampionissimo. Ja, ze zouden dan toch maar gaan. De derde Black Russian maakte Frank slaperig. Zijn beide ogen gaven hem een branderig ge voel. Helemaal aanwezig was hij niet meer. Met tussenpozen werd hij eventjes helder. Eerst hoorde hij het gemompel van Marilou nog. In een volgende vlaag voelde hij haar hand op zijn ogen rusten. Dat gaf hem een lekker gevoel. Die meid had toch wat. Alma had hem dat nooit gegeven. Bea, ja Bea die was wel interessant maar aan neurosen toe. Verder ja, allemaal dezelfde trutten. Geen snars beter. Wat heb je eraan? Voor hij indommelde bij zijn Black Russian voelde hij dat Marilou er niet meer was. Die hoer lag nu ergens te vrijen met die Octavio. Daar kon je van op aan. Ze miste geen kans. Met wat recht, vraag je dan? Wie betaalde die paaldanseres? Stel je voor! Hij was toch geen uitzendkantoor van borsten en billen. Kom op! Zijn hond lag naast hem. Na jaren zag hij hem terug. Zijn hond sliep. Die waakte niet meer. Die was de strot doorgesneden. Dan heb je niks aan een hond. Hij werd wakker met een schok die hem ontredderde. Marilou schudde hem. Lief was ze wel. Daar werd ze voor betaald. Maak je klaar, vroeg ze. Binnen een uur moeten we in het Circus Cervetto zijn. Een hypermodern gebeuren. Niks van bekakte tijgers. Niks van neusballende zee honden. Helemaal anders. Maar nog wel een clown. Een clown haalt geen Professor Bernard uit dat rare lijf van een circus. Arlequino. Die Arlequino zie je steeds opnieuw in een circus opduiken. Hoe goednieuw progressief het ook is. Laat de ande ren maar tuimelen, Harlekijn blijft. Kom je naast een Nederlander terecht. Met een kop van een New Foundlander. Als je goed toekijkt, merk je dat alle mensen, mannen vooral, een hondenkop op de schouders hebben. Bij grote gelegenheden zit je in een enorme kennel. Zo, u bent Nederlander. Jazeker. Uit Haarlem. Fijn een persoon uit Vlaams

Tijdschriftenbank Zeeland

Ballustrada | 2010 | | pagina 76