Dan komt Tessa Braat binnen met koffie en stroopwafels. Ze begroet ons hartelijk en vertelt over haar ervaringen in deze antieke burcht. De dikke toren telt 278 treden. Victor Hugo beklom ze allemaal zoals mijn vorige artikel (ZT 1/2, 2002) vermeldde, maar ik pas er vandaag voor. Veel te warm. We gaan zitten aan een tafeltje in de hal en Everarts leest een stukje Hugo voor: opmerkingen over zijn klim en over het lelijke platform dat de kerk ontsiert. De beheerder vertelt daarna dat hij 84 jaar oud is. Hij moet binnenkort vertrekken en dat zit hem dwars. Hij klaagt ook over de geringe belangstelling, maar als er even later volk komt, laat hij resoluut weten dat de zaak gesloten is. Om zijn bewering te onderstrepen keert hij het bord open/gesloten bij de ingang om. Wees blij man, dat je ermee op kan houden, zegt Everarts als we op het punt staan te vertrekken. Wie weet wat je allemaal nog ontdekt in je nieuwe leven. Iedereen lacht, behalve de oude torenwachter. Na een lunchpauze bij Everarts thuis in het idyllische Noord- gouwe, vertrekken we naar Brouwershaven, eindpunt van de Zeeuwse doortocht van Hugo. Op de markt zoeken we vergeefs een plaatsje in de schaduw; dan maar een bank in de zon. We zitten tegenover het standbeeld van Jacob Cats. Naast hem staat een busje met het opschrift Snack Shala. Af en toe komt er een golf vette lucht onze kant op. Cats moet er ook last van hebben. Zoon Charles Hugo schrijft over het beeld en de dichter: Een standbeeld voor de enige dichter die Zeeland kent. Ik heb geen regel van zijn onmetelijke werk gelezen. Maar onbetwist is zijn roem in Zeeland. Hugo werd door de burgemeester van Brouwershaven (geklede jas, zwarte das) ontvangen. Het hele stadje vlagde om de grote schrijver te eren. Hij bezocht het stadhuis en vermeldde alle bijzonderheden: stenen leeuwen, stenen der wet, pijnbank. Omdat Brouwershaven geen burgemeester meer heeft en geen stadsbestuur is het stadhuis overbodig geworden. Desondanks staat het er nog en we beklimmen de trappen naar de toe gangsdeur. We merken opnieuw dat er vandaag geen belem-

Tijdschriftenbank Zeeland

Ballustrada | 2010 | | pagina 8