spraak van een beroemde filosoof: dat waarover men niet spreken kan, daar behoort men over te zwijgen, geen gevolg geven, sterker nog deze raadselrijmen, waaronder ik eveneens het werk van Lucebert en consorten reken, tot hoge kunst menen te moeten verheffen. Zonder rekening te houden met wat 'het volk' nodig heeft, waar het recht op heeft en wat het werkelijk verdient. Op deze wijze is er geen breed draagvlak meer voor de dicht kunst. De hedendaagse dichtkunst vervreemdt de potentiële lezers van de dichters, blijft in haar eigen kleine elitaire kring rond draaien, is daar nog trots op ook en bijt uiteindelijk zich zelf in de staart. Ego's beheersen het dichterlijke landschap, waar in feite dich ters dit landschap zouden moeten beheren, voeden, cultiveren en rijp maken voor iedereen in plaats van dit landschap te bezetten en hooghartig te claimen voor zichzelf. Daarbij veel vuldig klagend waarom er toch zo ontzettend weinig dicht kunst gelezen en gekocht wordt, en dat terwijl zij daar nota bene zelf debet aan zijn. Dat is mijn stellige mening. Uitgeefhuis De Manke God is geen doorsnee uitgeverij. Het grijpt terug op het verre verleden van de orale verslaggeving, het verbale doorgeefluik uit de Griekse traditie, het middel bij uitstek om de veelal ongeletterde bevolking te voorzien van historische verhalen, mythen en legenden. Deze verhalen werden verteld door rondtrekkende rapsoden, de troubadours van lang geleden. Uiteindelijk hebben grote optekenaars zoals Homerus en vele anderen deze verhalen verzameld en opgetekend, waaruit verscheidene grote meesterwerken zijn ontstaan die in staat bleken te zijn eeuwen, millennia te doorstaan. In dit licht ziet uitgeefhuis De Manke God zich gaarne staan. Het heeft zich losgewrongen van het verbrokkelde dichters landschap dat heden ten dage vele dichters kreunend en doel loos bewandelen. Een te grote verscheidenheid aan stijlen, perspectieven, invalshoeken etc. doet de potentiële koper huiveren en laat deze, kijk maar naar de verkoopcijfers, in grote verwarring achter. De dichterlijke taal heeft in de loop der eeuwen haar oorspronkelijke functie verloren. En daar groeiden

Tijdschriftenbank Zeeland

Ballustrada | 2011 | | pagina 42