g CO NO Werkelijk: mijn pen kraste op zijn manier. Ik was hem; Rachmaninov. Russische regen in een wolk kan niet anders doen dan vallen. Het is dat, of stil gaan leven. «O Landgoed spreekt tot landgoed. Daartussenin staan ik, mijn koffer met vaste lasten, een doos. En naast mij een hond. Symfonieën spoken op mijn hielen. Regeren de aanzet, dan wel drang. Want ik was Rachmaninov. En jij zijn vrouw. Ja: met zijn hand zal ik maken. C* En demonen delen met zijn geest. 5 Tenslotte zal ook ik ooit sterven. In maart, maar alleen. C Ik was Rachmaninov. Jij heet Natalia. UI

Tijdschriftenbank Zeeland

Ballustrada | 2011 | | pagina 61