doip ergens in de vlakte tussen Oostende en Zeebrugge. Later het liefje van een Flandrien en nog later beroepssiet bij de wielerzesdaagse in het sportpaleis van Antwerpen, een schnab bel die voor haar een aangename jaarlijkse afwisseling was in haar bestaan als raamprostituée. Waar Peto haar van kende trouwens. Hij was verliefd op een hoer en wist dat ze nooit een stel zouden worden. Ook niet op hoge leeftijd wanneer hij haar laatst overgebleven klant zou zijn. Peto zocht met zijn voeten het gas- en het rempedaal. Dat ging makkelijker dan hij had bedacht. Hij was zelfs in staat om de eugeot zonder schokken in beweging te brengen. Zijn hoofd was nu naast dat van Ada. Hun wangen raakten elkaar. Ze kuste zijn hals. Ze reden! Vierentwintighonderd meter genot lag voor hen. kaarsrecht, onregelmatig en glibberig. Hij trok op tot 20 kilometer per uur. Ze hadden vijf minuten heen en vijf minuten terug. Ada kreunde. Peto volgde. De kasseien deden hun werk en resoneerden in hun onderlichamen. Het was nu al beter dan ze ooit hadden kunnen denken. Peto probeerde de auto in het midden van de weg te houden en had daar moeite mee. Het was glad, de weg liep aan weerszijden omlaag en hij voelde dat de auto vanzelf reed. Natuurlijk, ze daalden een aeuvel af. In plaats van gas te geven moest hij remmen en dat was lastig. Ada was duidelijk met andere zaken bezig en genoot. Ze hijgde zwaar. Steeds sneller, steeds luider. Met haar tong bewerkte ze zijn hals, kin en oren. Haar borsten voelden ge zwollen en bewogen in de cadans van de kasseien over zijn huid Peto voelde haar vocht dat zich warm en langzaam een weg baande door zijn schaamstreek en wist zeker dat het meer was dan normaal. Misschien spookte dit al jaren door haar hoofd, kreeg ze er fantasieën over en had ze zichzelf vele keren bevredigd met hem of iemand anders in de hoofdrol. Zijn eigen opwinding bleef uit. Hij moest op de weg letten en was al blij at ze het grootste deel van de rit in het midden bleven. Af en toe gleden ze naar de berm en dreigde een slippartij. Steeds kreeg hij de auto weer in het goede spoor. Maar goed dat de Tu aarsrecht was- Een bijkomend probleem was zijn weg ebbende opwinding. Verkeersspanning en geslachtsdrift gingen blijkbaar niet samen. 6 Laat hem in godsnaam niet slap worden! Zijn reputatie bij Ada was tot nu toe ongeschonden en ze lachten samen om mannen

Tijdschriftenbank Zeeland

Ballustrada | 2011 | | pagina 71