Maar als het allemaal niks betekent - dan waren jullie ook met
'niks' bezig?
Je moet die spruitologie en de Vrije Enclave Breezand en voor
heen de Breezandsche Courant zien als een spiegelwereld, een
rijk waar de realiteit zichzelf in haar pretentieuze masker kan
kijken. De afbeelding in de vervormde spiegel confronteert ons
onontkoombaar met onze onvolmaaktheid. En je kunt nog
lachen ook. Het is een win-winsituatie. Een der neven meende
dat het vooral ging om de omlijning en zichtbaarmaking van
het menselijk tekort. Bij mij speelde meer de vraag: hoe kun
je met consequent volgehouden kolder de werkelijkheid toch
wezenlijk en dicht benaderen? Het is immers niks nieuws: de
waanzin van de dagelijkse maatschappelijke werkelijkheid en
van de mediastorm extrapoleren, de draak steken met zeker
heden en gewichtigdoenerij. Zeker ook in de wereld van de
cultuur. Nou, dat benaderen kan héél dicht - dat bleek wel uit
de reactie van de Vlissingse plaatjesmaker.
Hij had toch reden om kwaad te zijn?
In principe wel. Ik zou ook gekwetst zijn als ze een affiche waar
ik op sta hadden gemaltraiteerd. Maar alle regionale media
benaderen zoals hij deed... en een 'openbaar excuus' eisen...
het is toch te lullig voor woorden. Ik kan het niet anders inter
preteren dan als een onlesbare dorst naar publiciteit. En als
moedwillige poging de reputatie van anderen te bezoedelen
met het oprakelen van een historisch trauma. Altijd prijs
immers! Het narcistische zelfmedelijden van dit zelfbenoemde
oorlogsslachtoffer raakte bij mij niet meteen de gevoelige snaar,
dat zult u begrijpen. Het leek te veel op de sluwheid van een
sappelende marskramer, die met behulp van de zieligheids
factor zijn handel gunstig van de hand wil doen. Op basis van
een niet bestaand woord beschuldigde de zoon van een lid van
het nazileger ons van nazi-grappen. Grappen, uitgehaald in de
internationaal gerenommeerde galerie van een vrouw die zélf
een zeer traumatisch oorlogsverleden heeft. Daar hebben mijn
broer en ik nog eens een heel boek over geschreven: Hannelore,
kind van een Duitse moeder in oorlogstijd, 1940-1947. Nog steeds
in de boekhandel verkrijgbaar.
