Bij de Langevelderslag keerde
de zee je de rug toe op weg
naar De Zilk en daar, met
het geluid van de duinen,
was de genade voor de
kleine bollenpeller die
begon te ruiken aan
de toekomst.
Zeewind werd
landwind, geur van
lange velden blauwe
hyacinthenbedwelming.
Pas tegen de avond zag je
hoe bloemen gekopt werden
met zacht ronkende machines.
