Het carnavalsfeest beheerste ieder jaar het dorp. Carnaval dic
teerde een aantal dagen het gedrag van de gemeenschap en
opende wegen die de rest van het jaar gesloten waren. Sociaal
gezien bracht het de mensen dichter bij elkaar.
Soms tè dicht. Er werd stevig gedronken en daardoor vervaag
den de grenzen.
Andy had er geen moeite mee. Toen hij doorkreeg wat de eigen
lijke bedoeling was van het feest verwees hij giechelend naar de
betekenis van Dostojevski's Schuld en Boete. Hij was een gewild
object bij de vrouwen. Vooral getrouwde vrouwen, die één keer
per jaar hun harnas afwierpen en een paar dagen lang van hun
afgedwongen vrijheid profiteerden. Na twee dagen en nachten
feesten stond de teller op acht. Zijn hoofd werd steeds roder
door drank en slaapgebrek, maar hem kregen ze er niet onder.
Hij was zo sterk als een beer. Soms kwam hij tot een moment
van inkeer als hij door een jaloerse echtgenoot dreigde te wor
den gemolesteerd. Maar hij was verstandig genoeg om een drei
gende knokpartij af te kopen met een meter bier en een beroep
op ieders gezond verstand. Zo werd de vrede weer getekend en
dienden zich nieuwe kansen aan.
Aan het eind van de derde dag stortte hij in. Zelfs voor hem
was het niet vol te houden. Toen ik laat die nacht thuiskwam
lag hij met bloeddoorlopen ogen te snurken in mijn bed. Hij
had zich van kamer vergist. Het kostte me de grootste moeite
hem te bewegen om plaats te maken en in zijn eigen bed te
kruipen. Kreunend kwam hij overeind en smakte met zijn lip
pen.
"Ik heb in drie dagen tijd zeven keer geneukt," zei hij tevreden.
"Dat had ik even nodig."
Hij vertrok naar zijn kamer en twee minuten later snurkte hij
zo hard dat alles in mijn kamer stond te rammelen.
Nee, hij kwam niets te kort.
De dag daarop was het Aswoensdag. Carnaval zat er op. Het
was ook wel weer genoeg geweest. Andy keutelde wat onrustig
heen en weer in huis, liep met zijn rugzak te sjouwen, mom
pelde in zichzelf en was op een gegeven moment weg. Ik dacht
dat hij zonder iets te zeggen was vertrokken, maar zijn spullen
lagen er nog.
Een half uur later kwam hij terug. Hij was naar het postkantoor
geweest om nog eens te informeren naar zijn cheques. En tot
