zijn grote vreugde waren ze eindelijk gearriveerd. Plus een brief
uit Spanje. Uit Salamanca. Daar woonde een vriend van hem
die in Amerika had gestudeerd waar hij hem had leren kennen.
Hij had hem geschreven en gevraagd of hij bij hem een tijdje
kon onderduiken. En hier was het antwoord. Hij was van harte
welkom en kon blijven zolang hij wilde.
"Hoe lang blijf je nog vluchten?" vroeg ik, nadat hij me de brief
had laten lezen.
"Tot ik gepakt word," zei hij.
Hij zei het zonder bitterheid. Hij leefde van tijd tot tijd in een
droomwereld waarvan hij wel wist dat die niet eeuwig kon
blijven bestaan. Zo realistisch was hij wel. Hij wist ook dat
sterkere krachten dan waar hij over beschikte hem uiteindelijk
de das om zouden doen. Dus leefde hij bij de dag. Zich ieder
moment bewust van het feit dat het in één keer over en uit kon
zijn.
Het betekende niet dat hij zich zomaar liet vangen. Anticipe
ren. Daar ging het om.
Die avond belde ik Joop, die juist terug was van een reis door
het Midden-Oosten waar hij werkte voor een multinational.
"Andy moet weg," zei ik. "Misschien heb je het al gehoord,
maar zijn landgenoten willen hem terug. Hij wil naar Spanje.
Weet jij iets?"
Hij moest even nadenken. Hij zou me diezelfde avond nog
terugbellen.
In de uren daarna kletsten we wat en keken tv. Mijn moeder
was een dagje op stap met de zangclub en zou laat thuiskomen.
Andy gedroeg zich wisselend. Soms was hij uitbundig en lach
te zich slap om dingen die hij bij ons had meegemaakt. Dan
weer verviel hij in gepeins en zei lange tijd niets. Hij vond het
erg dat hij weg moest. Aan de andere kant was er weer de uit
daging van een nieuwe omgeving met nieuwe mensen. En zijn
nieuwsgierigheid won het tenslotte van zijn wil om te blijven.
"Was je wel gebleven als ze je niet zochten?" vroeg ik be
nieuwd.
Hij dacht lang na.
"Ik denk het niet," zei hij tenslotte. "Misschien nog iets langer
dan nu het geval is. Maar ik ben al mijn hele leven op de
vlucht. Is het niet voor anderen dan is het wel voor mezelf.
Ik blijf overal maar korte tijd. Misschien uit angst om me te
