turen bij op: Frits had niet te klagen en deed dat aanvankelijk
alleen over de luchthavenbelasting, zijn schoonvader, Marokko,
het onderwijs, God, en de prijs van benzine. Zijn oren had hij
handig onder haar gecamoufleerd en afgeleid door een buiten
sporig donkerbruin gevlekt montuur dat zijn ogen eigenlijk
niet nodig hadden. Hij had zijn leven en er was niks mis
mee, vond ik. Zij had haar leven en er was niks mis mee, vond
zij. Maar voor Frits was er blijkbaar wel degelijk iets mis. Als
jongetje wilde ik gewoon wereldberoemd zanger worden, een
Everly Brother, maar Frits wist zeker dat hij naar de maan zou
gaan. Dat het uiteindelijk de speleologie werd moet hem danig
bij de keel hebben gegrepen. Het is maar een theorie, mijn
kleine theorie, maar misschien is het waar - hij was per slot van
rekening mijn grootste maat, Frits, en ik mag hem min of meer
meten. Dus samenvattend denk ik achteraf dat hij ondanks
Winnie en de kinderen, het herenhuis en zijn titel met avon
turen toch niet gans gelukkig was. Hij had zeg maar op meer
gerekend, en bleef hopen, ook na zijn vijftigste toen hij gevoe
lens van onvrede begon te uiten. Steeds vaker vond hij steeds
meer dingen maar niks. Zonder het communisme vond hij de
politiek maar niks, sinds de opwarming was het klimaat maar
niks, en het onderwijs was tegenwoordig helemaal niks, sinds
de overgang was het met Winnie niks en ook de kibbeling was
niks meer, werd wel verkocht als kibbeling maar was geen
kabeljauw. Ik vraag u: is er enig ander mens in de wereld die
zich daarover laat opwinden - kibbeling? Ik probeerde posi
tieve gevoelens bij hem op te wekken, Mandela, de Val van de
Muur, Vietnam, Obama, maar het deed hem niks, en zo noem
de mijn vrouw hem nu ook privé, Frits Niks, een toenaam
waarover we enkele felle discussies hebben gevoerd, want het
was niet niks, bleef ik hem trouw betogen: het was melan
cholie, het was hypochondrie, het was heimwee.
Ook nadat onze ouders gestorven waren bleven we de kerst
stelselmatig samen doorbrengen. Niet voor de kribbe, daar
waren we beiden uitgestapt, maar voor de kinderen die op deze
dagen feest verwachtten, minstens boom met cadeaus en liefst
met sneeuw. We vierden het om en om, wat wil zeggen dat het
't ene jaar bij hem werd en het andere jaar op gedeelde kosten
een arrangement in de provincie want ik deed het toen nog
